درخت زندگی سومریان

ریشه مفهوم درخت حیات که قدمت آن به دوران ماقبل تاریخ میرسد بطور عمده در سنت های شامان آسیایی و نمادی است که در سنت های بسیاری یافت می شود

1- درخت زندگی مفهومی است که در علم، مذهب، فلسفه، اسطوره و دیگر زمینه‌ها استفاده شده‌است. در این زمینه‌ها درخت زندگی به شکل درختی پرشاخه نشان داده می‌شود که نشان‌دهندهٔ این ایده‌است که تمام حیات بر روی زمین به هم مربوط است. درخت زندگی انواع گوناگون دارد: بنمایه‌ای‌ست در الهیات، اسطوره‌ها، و فلسفه‌های مختلف در جهان؛ یک مفهوم عرفانی که به ارتباط متقابل تمام اجزای حیات بر روی سیارهٔ ما اشاره دارد؛ و همچنین در علوم، نموداری برای تبار مشترک موجودات در تکامل است.

2- درختان ‌اسطوره‌ای‌: با پیدایش اسطوره‌ها، باورها و اعتقادات در میان آدمیان، طبیعت سرسبز شکلی دیگر یافت. هر کدام از اقوام و ملل گوناگون براساس جهان‌بینی خویش برای طبیعت زنده ارزش و جایگاهی ویژه قائل شدند و درختان در بستر مذاهب، اسطوره‌ها و حتی هنر و ادبیات تمدن‌های گوناگون، حیاتی دیگر یافتند و بتدریج شگفت انگیزترین باور‌های توتمی ‌مربوط به درختان ساخته شد.

3- زندگی اسرارآمیز درختان عظیم، دیر زیستی، حیات دوباره، باروری و بسیاری از ویژگی‌های آنها سبب شده است درختان در تصور انسانی، نقشی خداگونه بیابند و به عنوان واسطه بین خدایان و عالم بشری تقدیس گردند.

4- به اعتقاد مردم بدوی یکی بودن روح یا خدا با درخت، این قدرت را به درختان می‌داد که باران بیاورند، خورشید را به درخشش وادارند، گله‌ها را افزایش بخشند و ن را به بارداری و زایش یاری دهند.

5- گاه نیز معنای نمادینی که درختان و جنگل‌ها طی قرون حیات بشری در زبان‌ها و فرهنگ‌ها پیدا کرده‌اند به سبب اندازه‌های بزرگ و همچنین عمر طولانی‌شان بوده که به شکل آشکاری بر جوامع اولیه تاثیر گذاشته است.

6- همچنین کمیاب یا فراوان بودن درختان در مکان‌های مختلف در نوع برداشت و اهمیت آنها در افسانه‌ها، اسطوره‌ها و فرهنگ‌ها تاثیر داشته است.
7- از دیدگاه جوامع بدوی، درخت نمادی از زندگی مجرد پس از مرگ، رستاخیز و دوام زندگی بود و به سبب ایستادگی و تجدید حیات و قانون تکامل، در باورها رمزی از آدمی‌ شد و تقدس یافت.

8- این رمز گاهی به صورت یک درخت خاص و گاهی به صورت باغی پر از درختان همیشه سبز و گاهی به شکل گیاهانی که شیره مقدس آنها به انسان جاودانگی می‌بخشد، جلوه‌گر شد.

9- به موجب یک سنت قدیمی‌در انگلیس، فرانسه، آلمان و نواحی اسلاوی زبان مراسمی‌به نام پُل‌می برگزار می‌شود که مضمون اصلی آن تجدید حیات و زایش دوباره زندگی در بهار است.

10- مردم درختان را نه فقط به صرف درخت بودن، بلکه به این دلیل که تجلی خداوند را می‌توان در درختان مشاهده کرد، ستایش می‌کردند.

11- در بسیاری از اعتقادات جوامع انسانی درختان به عنوان سمبل حیات و زندگانی جاوید و نیز محافظان مردگان در گورستان‌ها کاشته می‌شدند. بقایای این اعتقاد هنوز هم در میان برخی جوامع دیده می‌شود.

12- اعتقاد به درخت به عنوان نشانه‌ای از حیات جاویدان از تمدن سومریان به بعد رایج شد.

13- در کیهان‌شناسی سومریان در مرکز عالم تک درختی قرار داشت که هم نگهدارنده عالم و هم منشا سایر درختان و میوه‌ها و حتی حیوانات بود.

14- این درخت در کهن‌ترین تصویرش بنا به توصیفی که از آن در اساطیر اولیه شده، درخت کیهانی غول پیکری است که رمز کیهان و آفرینش آن است.

نظر اول : بنا به این نظر، سنگ صندلی به چهار نوع ممکن است پیدا شود. هر چهار نوعش نشان قطعی دفینه می باشد.
1- اگر صندلی به شکلی باشد که تکیه گاه طرف چپ و راست را داشته باشد : وقتی روی صندلی نشستیم و به طرف مقابل نگاه کردیم، باید یک تپه کوچک مشاهده کنیم. دفینه در داخل تپه و در داخل سنگ ثابت می باشد.
2- اگر صندلی فقط تکیه گاه سمت چپ را داشته باشد، در این صورت باید روی صندلی نشسته، دست چپ روی تکیه گاه گذاشته شود، و به طرف راست نگاه می شود، بایدسنگ های روی هم خوابیده وجود داشته باشد. زیر این سنگ ها یک ورودی وجود دارد.

3- اگر فقط تکیه گاه راست را داشته باشد، روی صندلی می نشینیم، دست راست را روی تکیه گاه راست گذاشته و به طرف چپ نگاه می کنیم، ، باید سنگ های روی هم گذاشته شده وجود داشته باشد. زیر این سنگ ها یک ورودی وجود دارد.
4- اگر تکیه گاه نداشته باشد، در تپه پشت صندلی باید به دنبال خاکریزی بود، دفینه داخل این خاکریز می باشد.
نظر دوم : در گذشته ها، بنا به اعتقاداتی که باور داشتند خدای آنها در سنگلاخ ها و کوه ها قدم می زند، این صندلی ها را برای نشستن آن ساخته اند. ولی این صندلی از طرف مخفی کنندگان دفینه نیز استفاده شده است. به همین دلیل :
1- قبل از هر چیزی، قسمت جلوی آن باید به منطقه ای دره مانند و آبادی نگاه کند.
2- چنانچه پس از نشستن بر روی سنگ صندلی پاهایتان به زمین برسد، و در آنجا سازه ایی باشد گنج را باید در سازه زیر پاهایتان جستجو کنید.
3-  اگر تکیه گاه در هر دو طرف صندلی وجود داشته باشد، پول در طرف مقابل بوده و در یک چاه می باشد.
4- اگر در یک طرف تکیه گاه باشد، باید در جهت بدون جای دسته دنبال دفینه بود.
5- اگر صندلی به اندازه نشستن دو نفر جا داشته باشد، مکانی که جای نشستن است با ساروج پوشیده شده می باشد.
6- در قسمت پایین تکیه گاه باید از تخته سنگ به پایین نگاه کنیم، اگر منطقه ای وجود داشته باشد که با ساروج پوشیده شده است، این درب غار می باشد. در آن ممکن است مجسمه های کوچک یافت شود.
نظر سوم : اگر روی آن صلیب و یا ضربدر وجود داشته باشد، باید زیر سنگ صندلی کاوش شود، اگر درونش مژده ایی نباشد، در نزدیکی آن تومولوس و یا گوردخمه فرمانروایی وجود خواهد داشت. وقتی روی آن نشستیم، در جهتی که نگاه می کنیم، باید مسافت 70 متری را بررسی کنیم.
نظر چهارم : سنگ صندلی باید کاملا واضح باشد. اگر تمیز کار شده باشد، ارزش نشستن روی آن و فکر کردن و انجام جستجو را دارد. اگر سنگ به منظور مکان تماشا ساخته شده باشد، علامت نشان دهنده نیز، موجود خواهد بود.اگر در اطراف صندلی بتوانید مزاری پیدا کنید، احتملا مال دوران روم است.

حکاکی های مربع و مستطیل قطعا نشانه مزار می باشد. این نشانه ها به معنای گوردخمه ، مزار اتاقی، کلیسا و مهمترینشان احتمال اینکه مزار زن هم باشد زیاد است. ابعاد حکاکی به ما درباره اینکه چگونه مزاری می باشد، اطلاعات می دهد.
حکاکی مربع به عمق 4- 5 سانتیمتر، به معنای قبرستان کلیسا می باشد. حکاکی مربعی با این ابعاد، با عمق مزار به طور مستقیم رابطه دارد. 4- 5 ضربدر 7 برابر است با عمق مزار، در این چنین حکاکی های مربوط به کلیساها، احتمال وجود آبراهی وابسته به حکاکی زیاد می باشد. در اینجا اندازه آبراه گرفته شده، اندازه به دست آمده ضربدر 7 شده، در جهت آبراه به مزار می رسیم.
حکاکی های مربعی در ابعاد کوچکتر به معنای مزار مردی با رتبه بالا می باشد. این مزار ها به شکل گور دخمه و یا قبر اتاقی می باشند. مزار حداکثر 7 الی 9 متر از نشانه دور می باشد. اگر منطقه برای گور دخمه مناسب نباشد، سریعا به طرف زمین خاکی که در نزدیکی نشانه می باشد می رویم، اگر در آنجا نتیجه ایی نگرفتیم، دقت می کنیم که در اطراف تپه های کوچکی وجود داشته باشد. این گونه مزار ها با تست فضای خالی (حفره) به راحتی پیدا می شوند.
حکاکی های مربعی که در کنارشان حکاکی های گرد وجود دارد، دوباره به معنای مزار می باشد . در اینجا مهمترین چیزی که باید به آن دقت کنیم، نزدیکترین حکاکی گرد به انتهای تخته سنگ می باشد، این به ما جهت می دهد، در جهت جوغن نزدیک به انتهای تخته سنگ، باید کاوش انجام شود.

حکاکی های مربعی متوسط و کوچک، به احتمال زیاد نشان دهنده مزار زن می باشد. اگر تعدادی مربع متوسط وجود داشته باشد مزار زن می باشد. در طرف شرق این نشانه ها مزار مرد وجود دارد. اگر حکاکی مربعی تک وجود داشته باشد، در نزدیکی های نشانه، قبر اتاقی وجود دارد.
دوباره با تست فضای خالی به راحتی پیدا می شود. حکاکی مربعی که درونش حکاکی گرد وجود دارد، به طور مستقسم، نشان دهنده قبر اتاقی می باشد. به ما این را نشان می دهد که اتاق ها از درون به هم راه دارند. احتمال این بالاست که این نشانه بر روی سنگهای بنای اتاق مزار می باشد. به ما این را نشان می دهد که در اینجا، دومین و سومین اتاق موجود می باشد. اگر حکاکی های گرد و مربعی در یک میان باشند، « به اندازه تعداد جوغن ها، مزار، در اتاقی می باشد که توسط مربع و یا مستطیل به آن اشاره شده است. »
اینگونه نظری وجود دارد هم وجود دارد که اگر حکاکی مربع و یا مستطیل در دیواره باشد، و در مقابل آن صخره های بزرگی به صورت ردیفی باشد به معنای گور دخمه می باشد.
حکاکی های مربعی معمولا در مناطق که از هر طرف به راحتی قابل رویت باشد هستند. به این اشاره دارد که آن منطقه قبرستان صخره ایی وجود دارد. در مقابل نشانه باید صخره های ردیفی وجود داشته باشد. دفینه را باید در آنجا کاوش کرد. اگر یکی از مزارها باز شوند بقیه آنها به راحتی پیدا می شوند.

1-  برای ساروجی به کلفتی 10 سانتی متر: یک کیلوگرم آب لیمو، 1 کیلوگرم سرکه انگور، نیم کیلو الکل مطلق، نیم کیلو اسید. این مواد با هم مخلوط شده و روی ساروج ریخته می شود، تقریبا دو ساعت باید منتظر ماند.
2 – به منطقه ی ساروج دار، فقط الکل مطلق ریخته می شود و 2 ساعت بعد، با گاز آتش زده می شود. هر کدام برای شما راحت است آن را انجام دهید. چگونه مشخص می شود که بر روی صخره و سنگ ساروج وجود دارد یا نه: بر روی آن آب بریز، ساروج دیرتر از سنگ خشک می شود، اگر همواره با آب در حال برخورد باشد، براق و جلادیده خواهد بود. و اگر اوستایی که آنرا ساخته، ماهر نبوده باشد، مثل امانتی بر روی تخته سنگ دیده می شود، باید دقت کرد.
ساروج یک نوع ملات بوده و دارای انواع مختلفی می باشد. در طول تاریخ بسیاری از تمدن ها و قوم ها از ساروج استفاده کرده اند. این را هم مشخص کنیم ، برخی توده سنگها وقتی که مدت زیادی در زیر خاک به صورت مرطوب می مانند، به شکل ساروج می شوند.

کاریست که دقت زیادی می خواهد. با اینکه ساروج خیلی محکم و سفت می باشد، اگر سرکه ریخته و سوزانده شود، از هم می پاشد. دومی رب گوجه فرنگی می باشد، به هیچ وجه نمی تواند در مقابلش ایستادگی کند. البته اگر در حالی که سرد است با سرکه روی ساروج ریخته شود، هیدروژن مایع از ماده شوینده تولید می شود که قابل انفجار است. توسط یک فرآیند شیمیایی خاص میتوان با پاک کننده ها آن را درست کرد. ابتدا در ساروج، باید به دنبال ترک کوچک، شکاف و یا سوراخ بود. این باید به اندازه 5 سانتی متر
باشد. مواد مورد نیاز، 1 عدد کپسول گاز، یک لوله برای وصل کردن به کپسول گاز ، و یک عدد چوب شبیه به قلم که داخلش سوراخ است. میتواند خودکار هم باشد، که باید درونش را خالی کرد.قلمی که به لوله بسته شده، درون ترک، شکاف و یا سوراخ روی ساروج گذاشته می شود، و گاز کپسول باز می شود. این باعث میشود که ساروج سرد شده و قدرتش را از دست بدهد، به این شکل قدرتش را از دست می دهد. کپسول باید به اندازه ایی که ساروج کاملا سرد شود باز بماند. حتما باید مراقب باشید، نباید در یک مکان بسته و یا منطقه ایی که گاز را فشرده کند باشید.
بعد از اینکه مطمئن شدید سرد شده، خواهید دید که از هم خواهد پاشید. خطرناک می باشد، اما هنگام اجرای دستورالعمل هایم، به جای شکستن ساروج، خودتان را نترکانید، مراقب باشید.
ساروج : با اینکه آلیاژهای متفاوتی دارد، ماده ایی می باشد که از سفیده تخم مرغ، خاک رس، مو، آهک ، خشت و خاک الک شده خشت به صورت های مختلفی ساخته شده است.
حلال ساروج :
1- آب لیمو و سرکه را به مقدار برابر مخلوط کنید، به اندازه ی یک چهارم کل ماده، الکل مطلق و به همان مقدار جوهر نمک اضافه کرده، و نباید در آنجا بایستید و باید از ماسک استفاده کنید. این بر روی ساروج ریخته شده و از آنجا دور شده و در مدت 2 تا 3 ساعت، تا عمق مشخصی ساروج را حل می کند. به حالتی تبدیل می کند که قابل شکستن با اسکنه خواهد بود. پس از کندن وقتی محکم شد، دوباره حلال روی آن ریخته می شود. حل کردن ساروجهای عمیق، خیلی بیشتر طول می کشد، که بنا به تخمینم برای هر بار 10 تا 15 سانتی متر باید حل شود.
2- اگر منطقه ی ساروجی تنگ باشد، الکل مطلق ریخته می شود، و پس از چند ساعت انتظار، با آتش گرم می شود و با چکش شکسته می شود.
3- اگر از ساروج در منطقه ایی تنگ برای بافت سنگی استفاده شده باشد، با آتش گرم شده و بر روی آن سرکه ریخته می شود. (ولی موفقیت در این روش، در بافتهای دیواری ممکن می باشد، یعنی ساروج به طور کامل پوشیده نبوده و در بافت سنگی استفاده شده باشد)
4- اگر امکانش وجود داشته باشد، نیروژن مایع پیدا کرده و بر روی آن ریخته شود، همه چیز در مقابل نیتروژن نابود می شود.
5- به محلی که ساروج پیدا شده یک پیک نیک برده و آب جوش درست کرده و بر روی ساروج ریخته می شود.(نویسنده : ستار یکی از دانشجویان استاد نوجوان)